• Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst
  • VrouwenHart nieuws
  • Home
  • Categorieën
    • SCAD
    • Coronaire Vaatdisfunctie
    • Hartritmestoornis
    • VrouwenHart Professionals
    • VrouwenHart Cardiologen
    • Zwangerschap
    • Hartfalen
    • Kalender
  • Wie zijn wij?
  • VrouwenHart verhalen
  • Contact

Vrouwenhart

Alle informatie over het vrouwenhart in een oogopslag. We delen hier onze ervaringen maar ook onze kennis die we hebben opgedaan en nog dagelijks opdoen ten gevolge van hartproblemen. Onwetendheid kan een levensgroot gevaar betekenen voor vrouwen met hartproblemen. Wij zijn geen artsen maar evaringsdeskundigen en zo dient wat we hier plaatsen ook gelezen te worden.

Home » VrouwenHart verhalen » Het VrouwenHart verhaal van Yvonne (50)

Het VrouwenHart verhaal van Yvonne (50)

24 september 2020 door VrouwenHart Reageer

“Plotseling gingen er alarmbellen af en stond er een aantal artsen naast mijn bed met de mededeling dat ik een hartinfarct had gehad…”

Yvonne is 50 jaar. Ze is al 24 jaar getrouwd, en in het rijke bezit van twee dochters van (bijna) 18 en 15. Ze doet op dit moment seizoenswerk; appels en peren plukken. Verder is ze hard op zoek naar een baan voor langere tijd, want eigenlijk is ze werkloos en zit in de WW. Yvonne heeft als voedingsassistente in het ziekenhuis gewerkt, en als gastvrouw in een restaurant in een verzorgingshuis.

Hoe werd duidelijk dat je een hartprobleem had?

Mijn hartproblemen zijn zeer plotseling ontstaan, voor zover ik weet. Dat was in 2014. Ik was met de hond aan het wandelen en kreeg wat pijn ter hoogte van mijn keel en borst. Daarbij dacht ik niet aan hartklachten, want er heerste griep en het was nogal guur weer. Ik dacht dat ik griepverschijnselen had. In de loop van de dag werden de klachten erger en daarbij had ik ook een soort van ‘spierpijn’ in mijn rechterarm. Maar dat weet ik aan het vele spelletjes doen op de telefoon, omdat ik ziek thuis was met een knieblessure.

In de loop van de avond werd het steeds erger, en ’s nachts heb ik nauwelijks geslapen door benauwdheid en andere klachten. De volgende dag heb ik na lang twijfelen toch maar een afspraak gemaakt met de huisarts. Eerst moest ik nog naar fysiotherapie voor mijn knie. Tijdens die therapie kreeg ik weer erge pijn op mijn borst.

Bij de huisarts heb ik alle andere verschijnselen beschreven. Zij vertelde mij dat ze dacht aan hartproblemen. Ik lachte haar nog net niet uit, want ik kon het niet geloven.

Er werd een ambulance gebeld, en daar werd een hartfilmpje gemaakt. De ambulancemedewerkers zeiden dat ik dezelfde avond wel weer thuis zou zijn, omdat er op het filmpje niets te zien was.

Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis werden daar natuurlijk allerlei onderzoeken gedaan. Plotseling gingen er alarmbellen af en stond er een aantal artsen naast mijn bed met de mededeling dat ik een hartinfarct had gehad…

Welke behandeling(en) heb je daarna ondergaan?

Aan het eind van de middag lag ik op de dotterkamer, werd ik gekatheteriseerd en kreeg ik een stent. Ik heb al met al een week in het ziekenhuis gelegen.

Achteraf heb ik ontdekt dat het een SCAD is geweest. Bij mijn revalidatie kwam ik een vrouw tegen die hetzelfde verhaal had. Zij was zelf op internet gaan zoeken, en kwam er zo achter dat het een SCAD was geweest. Daarna heb ik een second opinion gevraagd, en daarna is bij mij ook bevestigd dat het een SCAD was geweest.

Heb je het gevoel dat je probleem serieus werd genomen?

Door de huisarts werd er zeer adequaat gehandeld. Zij dacht gelijk aan het hart terwijl ik geen hoge bloedruk had, niet rookte en niet te dik was. Verder leefde ik redelijk gezond. Ik was en ben nog steeds blij met deze arts, al was het een vervangende arts. Maar ook mijn eigen huisarts en mijn cardioloog namen en nemen mij (nog) steeds serieus. Als ik nu met bepaalde klachten naar de huisarts bel, kan ik gelijk terecht en vaak met spoed.

In hoeverre is je leven veranderd door je hartprobleem?

Mijn leven is in zoverre veranderd dat ik snel moe ben en nog steeds moeite heb met mijn concentratie. Soms kan ik ook niet goed tegen drukte. En ik heb nog dagelijks last van pijn op mijn borst en hartkloppingen. Ik werk momenteel wel, maar merk wel dat het erg zwaar is. Ik kan geen zware dingen sjouwen. Ik mag ook geen werk doen waarbij ik in te koude ruimtes moet werken, en ook niet waar ik van warm naar koud moet en vice versa. Ik heb op zich geen last van de medicijnen die ik nog slik.

Wat zijn je verwachtingen van de facebookgroep en de website VrouwenHart.nl?

Van de faceboekgroep verwacht ik ervaringsverhalen te lezen van lotgenoten en vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt. Ook verwacht ik zonder (ver)oordelen mijn eventuele vragen te kunnen stellen. Maar dat hoop ik ook op de website te kunnen vinden. Op de website verwacht ik ook informatie over mijn specifieke klachten te kunnen vragen.

Tekst: Yvonne / Annemiek Hutten

Alle vrouwenhartverhalen op deze website zijn eigendom van VrouwenHart.nl. Deze mogen NIET worden verveelvoudigd, gekopieerd, gepubliceerd, opgeslagen, aangepast of gebruikt in welke vorm dan ook, online of offline, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van onze redactie.

Categorie: SCAD, VrouwenHart verhalen Tags: benauwdheid, hartinfarct, Katheterisatie, keel, Pijn op de borst, SCAD, spierpijn, Stent

Zoeken op deze site

Lees Interacties

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Primaire Sidebar

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

We houden je op de hoogte van de laatste berichten

Dit e-mailadres zal uitsluitend gebruikt worden voor de nieuwsbrief van VrouwenHart.nl.

Volg ons op Social Media

Vrouwenhartverhalen

Het VrouwenHart verhaal van Carola (51)

“Toen die ambulance kwam, zei ik: ‘Nou, ik ga niet op een brancard hoor, ik loop er wel naartoe.’ Het leek mij allemaal erg overdreven.” Carola is 51 jaar, getrouwd en heeft 2 kinderen van 19 en bijna 18 jaar. Ze werkt als medewerkster Front Office bij een woningcorporatie. Hoe werd duidelijk dat je een […]

Het VrouwenHart verhaal van Marianne (57)

“Je kunt nog een heel goed leven hebben als je bereid bent om je leven helemaal om te gooien.” Marianne is 57 en getrouwd. Zij en haar man hebben drie volwassen dochters (inmiddels met aanhang) die hen de afgelopen jaren opa en oma hebben gemaakt van drie kleinzoons en één kleindochter. Marianne heeft jarenlang als […]

More Posts from this Taxonomy

Footer

Zoeken op deze website

Of zoeken op categorie

  • Coronaire Vaatdysfunctie
  • Hartfalen
  • Hartritmestoornis
  • Kalender
  • Onderzoek
  • SCAD
  • Sticky
  • VrouwenHart nieuws
  • VrouwenHart Professionals
    • VrouwenHart Cardiologen
  • VrouwenHart verhalen
  • Wie zijn wij :
  • Zwangerschap

Recente berichten

  • VrouwenHart interview met Dr. Martijn Meuwissen: De interventiecardiologie zal de spil blijven in diagnose en therapie 21 maart 2023
  • VrouwenHart blogt: En waar zijn we dan zo druk mee? 15 maart 2023
  • HARTstikke bewust 7 maart 2023
  • Karishma Ramlakhan promoveert aan de Erasmus Universiteit met haar onderzoek naar de relatie tussen zwangerschap en hartziekten 6 december 2022
  • Stichting VrouwenHart blikt terug op 2022 en kijkt uit naar 2023 5 december 2022
  • VrouwenHart blogt: Op zoek naar een goede cardioloog 29 november 2022

Vrouwenhart.nl is een initiatief om alle informatie over het vrouwenhart in een oogopslag beschikbaar te maken. We delen hier onze ervaringen maar ook onze kennis die we hebben opgedaan en nog dagelijks opdoen ten gevolge van hartproblemen.

Onwetendheid kan een levensgroot gevaar betekenen voor vrouwen met hartproblemen. Wij zijn geen artsen maar ervaringsdeskundigen en zo dient wat we hier plaatsen ook gelezen te worden.

Vrouwenhart is als Stichting ingeschreven onder KvK nummer 80483852 en RSIN861697764.

Rekeningnr NL 70 RABO 0363 3283 00 t.n.v. Stichting VrouwenHart

  • Stichting Vrouwenhart
  • Statuten van Stichting Vrouwenhart
  • Privacybeleid

Copyright © 2023 · Vrouwenhart.nl · Beheerd door Werkend Webdesign