Onderzoekers:
Tijn P.J. Jansen, Regina E. Konst, Annemiek de Vos, Valeria Paradies, Steven Teerenstra, Stijn C.H. van den Oord, Aukelien Dimitriu-Leen, Angela H.E.M. Maas, Pieter C. Smits, Peter Damman, Niels van Royen, and Suzette E. Elias-Smale
Achtergrond
Diltiazem wordt aanbevolen en wordt vaak voorgeschreven bij patiënten met angina en niet-obstructieve coronaire hartziekte (ANOCA), die verdacht worden van coronaire vasomotorische disfunctie (CVDys). Studies die het effect ervan onderbouwen, ontbreken echter bij deze patiëntengroep.
Objectief
In de gerandomiseerde, placebogecontroleerde EDIT-CMD-studie (RCT), evalueerden we het effect van diltiazem op hart- en vaatziekten, zoals beoordeeld door herhaalde coronaire functietesten (CFT), angina en kwaliteit van leven.
Methode
In totaal werden 126 ANOCA-patiënten geïncludeerd en ondergingen ze CFT. CVDys, gedefinieerd als de aanwezigheid van vasospasme (na intracoronaire acetylcholineprovocatie) en/of microvasculaire disfunctie (CFR <2,0, IMR ≥25), werd bevestigd bij 99 patiënten, van wie er 85 werden gerandomiseerd om oraal diltiazem of placebo tot maximaal 360 mg te krijgen. /dag. Na 6 weken werd een tweede CFT uitgevoerd. Het primaire eindpunt was het percentage patiënten met een succesvolle behandeling, gedefinieerd als normalisatie van één abnormale parameter van CVDys en geen enkele normale parameter die abnormaal werd. Secundaire eindpunten waren veranderingen van baseline tot 6 weken follow-up in vasospasme, IMR, CFR, symptomen (SAQ) of kwaliteit van leven (RAND-36).
Resultaten
In totaal ondergingen 73 patiënten (38 diltiazem vs. 35 placebo) de tweede CFT. Verbetering van de CFT verschilde niet tussen de groepen (diltiazem vs. placebo: 21% vs. 29%, p=0,46). Echter, meer patiënten die met diltiazem werden behandeld, gingen van epicardiale spasmen naar microvasculaire spasmen of geen spasmen (47% vs. 6%, p=0,006). Er werden geen significante verschillen waargenomen tussen de diltiazem- en placebogroep in microvasculaire disfunctie, SAQ of RAND-36.
Conclusie
In deze eerste uitgevoerde RCT bij patiënten met ANOCA, laten we zien dat zes weken therapie met diltiazem CVDys, symptomen of kwaliteit van leven niet substantieel verbeterde in vergelijking met placebo, maar de prevalentie van epicardiale spasmen verminderde.
Noot van de redactie
Dit onderzoek riep veel vragen op. Die vragen hebben we gesteld aan Mariëlle Hartzema verpleegkundig specialist vasculaire dysfunctie in het Radboudumc.
Het volgende bericht kregen we van haar:
Informatie naar aanleiding van onderzoeksresultaten over diltiazem (EDIT-CMD studie)
In de EDIT-CMD studie (wetenschappelijk onderzoek) is er gekeken naar het effect van diltiazem op het verbeteren van de functie van de kransslagaders van het hart.
De resultaten van het onderzoek:
Als we alle typen vaatdysfunctie samen bekijken, dan heeft diltiazem geen extra verbeterend effect op de vaatdysfunctie
Als er naar de verschillende typen vaatdysfunctie los van elkaar kijken, dan leek er wel een verbetering op te treden bij de patiënten met spasme van de grote kransslagaders.
Kritische kanttekening:
Het onderzoek was te klein opgezet om dit met zekerheid als conclusie te trekken.
Er is maar behandeld met 6 weken diltiazem. Het zou kunnen dat dit tekort is geweest en dat effecten pas op langere termijn zichtbaar zijn.
Conclusie:
Deze studie leidt op dit moment niet tot een aanpassing van het gebruik van diltiazem voor het verminderen van klachten bij vaatdysfunctie. Er is eerst uitgebreider onderzoek nodig.
Clinical Trial
https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT04777045 clinicaltrials.gov (NCT04777045)
Link naar originele artikel
Geef een antwoord