De grootte van de pupil voorspelt overlijden en ziekenhuisopname bij patiënten met hartfalen, blijkt uit onderzoek dat vandaag is gepubliceerd in ESC Heart Failure, een tijdschrift van de European Society of Cardiology (ESC). 1
“Onze resultaten suggereren dat het grootte van de pupil gebied een nieuwe manier is om hartpatiënten met een verhoogd risico op overlijden of heropname in het ziekenhuis te identificeren”, zei studie auteur Dr. Kohei Nozaki van het Kitasato University Hospital, Kanagawa, Japan. “Dit biedt de mogelijkheid om in te grijpen en de vooruitzichten te verbeteren.”
Wereldwijd leven ongeveer 26 miljoen mensen met hartfalen. Het is een levensbedreigende aandoening waarbij het hart niet genoeg bloed kan rondpompen om aan de behoeften van het lichaam te voldoen. Symptomen zijn onder meer kortademigheid, gezwollen ledematen en vermoeidheid. Tot 45% van de patiënten die met hartfalen in het ziekenhuis worden opgenomen, overlijdt binnen een jaar na opname en de meerderheid overlijdt binnen vijf jaar na opname. 2
“Het is cruciaal om betere manieren te vinden om vast te stellen welke patiënten een grotere kans hebben om opnieuw opgenomen te worden of te overlijden”, aldus Dr. Nozaki.
Een van de oorzaken van verergering van hartfalen is een verstoorde functie van het autonome systeem van het lichaam, dat de hartslag, de spijsvertering, de ademhaling enzovoort regelt. De autonome functie wordt doorgaans geëvalueerd door veranderingen in de hartslag te meten. Deze methode is echter niet effectief bij patiënten met een hartritmestoornis die atriumfibrilleren wordt genoemd en die vaak voorkomt bij mensen met hartfalen.
Het pupillen gebied is een andere manier om de autonome functie te beoordelen en is gebruikt bij patiënten met de ziekte van Parkinson en diabetes. Deze studie onderzocht of het pupilgebied de prognose kon voorspellen bij patiënten met hartfalen.
Het onderzoek werd uitgevoerd onder 870 patiënten die in het ziekenhuis waren opgenomen voor acuut hartfalen in 2012 tot 2017. De gemiddelde leeftijd was 67 jaar en 37% was vrouw. Het pupiloppervlak werd minimaal zeven dagen na ziekenhuisopname in beide ogen gemeten. Voor de test zetten patiënten een veiligheidsbril op, wachtten vijf minuten totdat hun ogen zich aan het donker hadden aangepast, en vervolgens werden er foto’s van de ogen gemaakt. Patiënten werden getest op een standaardtijd (tussen 09.00 en 12.00 uur), aangezien het autonome systeem wordt beïnvloed door het tijdstip van de dag.
De patiënten werden onderverdeeld in de groep met kleine pupillen en de groep met grote pupillen, al naargelang hun meting onder of boven de mediaan lag (16,6 mm 2 ). Ze werden vervolgens gevolgd voor overlijden door alle oorzaken (het primaire eindpunt) en heropname als gevolg van hartfalen (het secundaire eindpunt). De resultaten van de kleine en grote leerlingengebiedgroepen werden vergeleken.
Gedurende een mediane follow-up van 1,9 jaar stierven 131 patiënten en werden 328 patiënten opnieuw opgenomen vanwege hartfalen. In vergelijking met de groep met het grote pupilgebied hadden patiënten in de groep met het kleine pupilgebied een significant slechtere overlevingskans en een significant hoger percentage heropnames wegens hartfalen.
Na correctie voor andere factoren die de prognose kunnen beïnvloeden, zoals de body mass index (BMI) en de nierfunctie, hadden patiënten met een groot pupilgebied een 28% lager risico op sterfte door alle oorzaken en een 18% lager risico op heropname als gevolg van hartfalen vergeleken met patiënten met een klein pupilgebied.
Een groot pupilgebied was consistent gekoppeld aan een gunstige overleving, ongeacht leeftijd, geslacht en de aanwezigheid van een normaal hartritme of atriale fibrillatie.
Dr. Nozaki zei: pupillen beeld kan snel, gemakkelijk en niet-invasief worden verkregen. Onze studie geeft aan dat het in de dagelijkse klinische praktijk kan worden gebruikt om de prognose te voorspellen bij patiënten met hartfalen, inclusief degenen die ook atriumfibrilleren hebben. Patiënten met een klein pupilgebied (bijv. Minder dan 16,6 mm 2 ) zouden prioriteit kunnen krijgen voor hartrevalidatie met fysieke activiteit, waarvan gerapporteerd is dat het de autonome functie verbetert. “
Dr. Nozaki merkte op dat de grootte van de pupil niet kan worden gebruikt bij patiënten met ernstige retinopathie of andere oogaandoeningen.
Geef een antwoord