SCAD-diagnose en behandeling

Zelfs na een SCAD-diagnose en tekenen van angiografische genezing hebben veel patiënten pijn op de borst en andere problemen die zorgvuldige aandacht vereisen.

Zorgen voor patiënten met spontane coronaire arteriële dissectie (SCAD), die op belangrijke punten verschilt van obstructieve coronaire hartziekte, brengt een groot aantal medische problemen met zich mee die lang na het myocardinfarct kunnen blijven hangen en waakzaam toezicht vereisen om herhaling te voorkomen en zorgen voor een optimale kwaliteit van leven, benadrukt een nieuwe recensie.

Esther Kim, MD (Vanderbilt University, Nashville, TN), auteur van de recensie over SCAD-diagnose en behandeling die vorige week in de New England Journal of Medicine werd gepubliceerd, zei dat het bewustzijn de afgelopen jaren sterk is toegenomen. “Er zijn nu groepen over de hele wereld die werken aan de genetica van SCAD en de verwante aandoeningen, en steeds meer cardiologen zijn zich bewust van deze aandoening omdat deze wordt besproken op nationale conferenties en we hebben publicaties uit verschillende registers gezien”, zei ze. .

Kim, die co-auteur was van de wetenschappelijke verklaring van de American Heart Association uit 2018 over SCAD, merkt in het overzichtsartikel op dat onevenredig meer vrouwen worden getroffen – voornamelijk tussen de 47 en 53 jaar oud – en dat de aandoening minder dan 1% van alle acute MI’s.

“Het wordt waarschijnlijk niet herkend”, zei ze tegen TCTMD. “Ik denk dat zodra mensen meer aandacht gaan besteden aan de angiografische bevindingen, ze het vaker zullen gaan diagnosticeren.” Ze moedigt clinici ook aan om een ​​gezond niveau van wantrouwen te hebben.

“We zouden niet-atherosclerotische oorzaken op onze radar moeten hebben. Esther Kim “

Het is van menselijke aard om te proberen iedereen altijd in de categorieën te laten passen die we al hebben ontwikkeld, maar als je een jonge vrouw van middelbare leeftijd hebt die geen andere cardiale risicofactoren heeft en die zich presenteert met een hartinfarct, we moeten niet proberen haar vast te pinnen met atherosclerotische coronaire hartziekte als diagnose, ”zei Kim.

“We zouden niet-atherosclerotische oorzaken op onze radar moeten hebben.” Aangezien veel patiënten nog nooit van SCAD hebben gehoord, zei Kim dat ze hun vaak een illustratie laat zien – opgenomen in de recensie – dat ze haar telefoon bij de hand houdt met tranen in de lagen van de epicardiale kransslagaderwand die resulteren in het creëren van ofwel een vals lumen of intramuraal hematoom. “Ik gebruik het woord fragiliteit niet graag, maar ik vertel patiënten wel dat er een zwakte in de slagader is waardoor je vatbaarder bent voor een blauwe plek of een scheur in de slagaderwand. Als ik ze de foto laat zien, begrijpen de meeste mensen het heel goed, ”voegde ze eraan toe.

Overwegingen bij behandeling en follow-up

De review benadrukt het belang van beeldvorming, met name dat patiënten met verdenking op SCAD als oorzaak van MI coronaire angiografie moeten ondergaan, zowel om de SCAD-diagnose te bevestigen als om te zoeken naar een anatomie met een hoog risico die een vroege revascularisatie zou kunnen overwegen.

“SCAD kan echt de eerste presentatie zijn van een onderliggende systemische vasculaire aandoening. En dus, zoals de consensusverklaringen zeggen, als bij een vrouw de SCAD-diagnose wordt gesteld, als u vermoedt dat een vrouw een hartaanval heeft gehad vanwege SCAD, moet ze echt een soort extra coronaire beeldvorming ondergaan om te zoeken naar een vaataandoening die heeft geleid ‘zei Kim.

“We willen [ook] asymptomatische aneurysma’s opvangen die later in de gaten moeten worden gehouden.” Hoewel revascularisatie bij sommige patiënten passend is, is de beslissing complex en voor velen is medicatie de meest geschikte behandelstrategie, merkt Kim op in haar recensie.

Medische therapie kan nodig zijn om chronische pijn op de borst te behandelen en om herhaling van SCAD te voorkomen door hypertensie, fibromusculaire dysplasie en migraine te behandelen. Het kan ook nodig zijn voor sommige patiënten die depressief of angstig worden of een posttraumatische stressstoornis ontwikkelen.

Kim zei dat ze het belangrijk vindt om haar SCAD-patiënten vrij vaak te zien voor follow-up. “Wat mijn ervaring en de ervaring van anderen mij hebben laten zien, is dat deze patiënten veel angina pectoris hebben, zelfs nadat ze iets hebben ontwikkeld dat lijkt op angiografische genezing,” zei ze. “Ze kunnen een endotheel dysfunctie ontwikkelen of er kunnen enkele psychosociale factoren zijn die atypische pijn op de borst veroorzaken.

Er kunnen SCAD-laesies zijn die niet helemaal genezen zijn; misschien is er een flap die zo genezen is als hij zal krijgen, maar hij veroorzaakt nog steeds een stenose die mogelijk langs de lijn moet worden gerevasculariseerd. “

Zelfs patiënten die hun bloeddruk onder controle hadden, lopen mogelijk nog steeds risico, voegde ze eraan toe. “Ik zie ze terug om er zeker van te zijn dat ze geen bloeddruk ontwikkelen die moet worden aangepakt, omdat zo veel van hen aankomen en depressief worden na de SCAD-diagnose, dat hun bloeddruk begint te stijgen vanwege de gewichtstoename”, legde Kim uit .

Ze voegde eraan toe dat hoewel veel patiënten zich zorgen maken over herhaling, het belangrijk is om hen gerust te stellen dat de herhalingspercentages vrij laag zijn, namelijk 15% over 5 jaar, en dat dit hen er niet van moet weerhouden om hun leven te leiden.

by L.A. McKeownEditor, Cath Lab Forum

L.A. McKeown is a Senior Medical Journalist for TCTMD, the Section Editor of Cath Lab Forum and Senior Medical…

https://www.tctmd.com/news/review-spotlights-scad-diagnosis-and-treatment