Graag zoveel mogelijk delen.
Met heel veel dank aan Monique van Rooyen van Movaro en dr Harriette Verwey.
Alle informatie over het vrouwenhart in een oogopslag. We delen hier onze ervaringen maar ook onze kennis die we hebben opgedaan en nog dagelijks opdoen ten gevolge van hartproblemen. Onwetendheid kan een levensgroot gevaar betekenen voor vrouwen met hartproblemen. Wij zijn geen artsen maar evaringsdeskundigen en zo dient wat we hier plaatsen ook gelezen te worden.
Footer
Een vraag over het advies: laat je testen: wat moet er getest worden?
Bloedafname, hartfilmpje?
Je kunt in elk geval je bloeddruk, cholesterol en suiker laten meten.
Ik ben een vrouw van 61 zonder overgewicht, ik rook en drink niet en leef best wel gezond en beweeg voldoende. Vorig jaar december kreeg ik een hartinfarct. De symptomen waren minimaal. Ik voelde mij een beetje licht in m’n hoofd en kreeg een onbestemd gevoel rond mijn sleutelbenen wat iets uitstraalde naar mijn oksels. Verder mankeerde ik niets. Toch heb ik de huisartsenpost gebeld (het was zondagavond) en uitgelegd wat ik voelde. Na 10 minuten werd ik terug gebeld en werd er verteld dat er een ambulance onderweg was. Ik vond het nogal overdreven en heb zelf de deur voor ze opengedaan. Ze hebben mij onderzocht en mijn bloeddruk was nogal hoog maar de ecg viel wel mee. Voor de zekerheid namen ze mij toch mee naar het ziekenhuis waar ze bloed afnamen. Ik mocht niet meer van de monitor af en toen was het wachten op de uitslag….. Ik had een hartinfarct. De volgende ochtend ben ik gedotterd en zijn er 2 stents gezet. Ze zijn drie uur met mij bezig geweest want ik zat potdicht. Katheteriseren via mijn pols lukte niet, via mijn lies lukte het wel. Ik blijk hele smalle aderen te hebben. Ik kreeg 7 pillen op een dag. De bètablokker mocht er in juni vanaf en daar knapte ik wel van op. De cholesterolverlager werd verminderd maar is inmiddels weer op het oude niveau. Ik heb niet heel veel bijwerkingen denk ik. Wel veel blauwe plekken en lage rugpijn. Mijn conditie is nog niet optimaal maar gaat na 10 maanden wel beter. In juli begon ik wel opeens dubbel te zien en bleek er een bloedpropje in mijn hersenen te zijn die tegen mijn oogzenuw drukte. Dit is vanzelf weer over gegaan gelukkig. In december gaan ze mij weer katheteriseren om te kijken hoe het met mij gaat. Het blijft spannend maar ik heb gelukkig weinig hartschade omdat ik er erg snel bij was. Nu maar hopen dat het zo blijft.
Er zijn al een paar vrouwen die opgemerkt hebben dat chemokuren en bestralingen bij borstkanker ook van grote invloed kunnen zijn bij hartfalen, helaas missen wij dat op de tekening.
Ik ben 40 jaar geleden bestraald ivm de ziekte van Hodgkin. Heb tgv de bestralingen 2 lekkende hartkleppen. De mitralisklep sluit niet goed en de aortaklep gaat niet goed open. En pulmonale hypertensie. Met medicatie wordt geprobeerd deze problemen onder controle te houden. Tevens vochtbeperkt en zoutarm dieet.
Begin vorig jaar ging het fout en werd ik met decompensatio cordis opgenomen in het ziekenhuis. Daarna dus ingesteld op medicatie. Het gaat redelijk nu. Conditie houdt niet over.
Zijn er meer vrouwen met deze problemen tgv bestralingen ??
Er was veel onduidelijk/onzeker over wel of niet opereren/kleppen vervangen.
Waarom wordt borstkanker wèl onderzocht en problemen rond het hart niet, terwijl je op grond vd cijfers dit wél zou mogen verwachten?
In 2005 ben ik vanwege borstkanker 26 keer bestraald.
Dit ging om mijn linkerborst.
Ik denk zeker dat het bestralen van invloed is op de hartwerking later.
.
Ik heb een wat verwijde aorta, daar waar ie het hart uitkomt.
Lichte kleplekkage’s aan zo ongeveer alle kleppen.
Misschien had ik dat ook gehad zonder die bestralingen.
maar het zal de situatie zeker niet beter gemaakt hebben.
Een heel onwenselijk neveneffect dus,
maar ja wat moet je ,en wat kun je ?
Ik heb 2 keer een hartinfarct gehad met overduidelijke symptomen, dus pijn op de borst, zweten, moeite met ademen en een grijze kleur maar wat ik beide keren hierbij had was dat ik niet helder kon nadenken. Ik wist dat er iets niet goed was maar het leek alsof mijn hersenen heel erg traag reageerden en geen verbanden konden leggen. In plaats van de dokter/ambulance te belde ik mijn dochter. Gelukkig had zij gelijk door dat er iets helemaal niet goed was door de manier waarop ik praatte en antwoordde. Bij mijn tweede hartinfarct was ik gelukkig niet alleen. Ook toen kon ik vragen niet goed verwerken in mijn hersenen en duurde het heel lang voordat ik een antwoord geformuleerd had. Is dit een veel voorkomend verschijnsel? Ik vond het achteraf gezien wel beangstigend dat ik niet kon bedenken wat ik moest doen.