Sekse-specifieke associaties van cardiovasculaire risicofactoren en biomarkers met incidenteel hartfalen

Achtergrond

Of cardiovasculaire risicofactoren en biomarkers differentieel associëren met hartfalen (HF) risico bij mannen en vrouwen is onduidelijk. Doelstellingen Het doel van deze studie was om seksespecifieke associaties van CV risicofactoren en biomarkers met incident HF te evalueren.

Methoden

De analyse werd uitgevoerd met behulp van gegevens van 4 community-based cohorten met 12,5 jaar follow-up. Deelnemers (geworven tussen 1989 en 2002) waren bij aanvang vrij van HF. Biomarkermetingen omvatten natriuretische peptiden, cardiale troponinen, plasminogeenactivatorremmer-1, D-dimeer, fibrinogeen, C-reactief proteïne, sST2, galectine-3, cystatine-C en de verhouding van albumine tot creatinine in urine. Resultaten Onder 22.756 deelnemers (gemiddelde leeftijd 60 ± 13 jaar, 53% vrouwen), kwam HF voor bij 2.095 deelnemers (47% vrouwen). Leeftijd, roken, diabetes mellitus type 2, hypertensie, body mass index, atriumfibrilleren, myocardinfarct, linkerventrikelhypertrofie en linkerbundeltakblok waren sterk geassocieerd met HF bij beide geslachten (p <0,001), en het gecombineerde klinische model had goede discriminatie bij mannen (C-statistiek = 0,80) en bij vrouwen (C-statistiek = 0,83). De meerderheid van de biomarkers was sterk en vergelijkbaar geassocieerd met HF bij beide geslachten. Het klinische model verbeterde bescheiden na toevoeging van natriuretische peptiden bij mannen (ΔC-statistiek = 0,006; waarschijnlijkheidsverhouding chikwadraat = 146; p <0,001), en na toevoeging van cardiale troponines bij vrouwen (ΔC-statistiek = 0,003; waarschijnlijkheidsratio chikwadraat = 146; p <0,001). = 73; p <0,001).

Conclusies

Cardiovasculaire risicofactoren zijn sterk en vergelijkbaar geassocieerd met incident-HF bij beide geslachten, wat het vergelijkbare belang van risicofactorcontrole benadrukt bij het verminderen van het HF-risico in de gemeenschap. Er zijn subtiele seksgerelateerde verschillen in de voorspellende waarde van individuele biomarkers, maar de algehele verbetering van de HF-risicoschatting wanneer deze wordt opgenomen in een klinisch HF-risicovoorspellingsmodel is beperkt voor beide geslachten.

Voor het hele onderzoek :

https://www.onlinejacc.org/content/76/12/1455