{"id":932,"date":"2019-10-28T19:39:06","date_gmt":"2019-10-28T19:39:06","guid":{"rendered":"https:\/\/vrouwenhart.nl\/?p=932"},"modified":"2020-03-11T10:35:43","modified_gmt":"2020-03-11T10:35:43","slug":"het-vrouwenhart-verhaal-van-eugenie","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/vrouwenhart.nl\/vrouwenhartverhalen\/het-vrouwenhart-verhaal-van-eugenie\/","title":{"rendered":"Het VrouwenHart verhaal van Eugenie (53)"},"content":{"rendered":"
Eugenie is al 31 jaar getrouwd. Ze is werkzaam in een ziekenhuis waar ze de voeding en di\u00ebten van pati\u00ebnten verzorgt.\u00a0\u00a0 <\/em><\/p> In 2007 begon ik last te krijgen van een nare krampen in de\nborststreek. Maar pas in 2015 kwam het verlossende antwoord dat het echt van\nmijn hart afkwam. Dat heeft dus zeven jaar geduurd. <\/p> In 2007 werd ik op de sportschool overvallen door pijn op de\nborst. Ik ben toen opgenomen in het ziekenhuis, en ben gekatheteriseerd.\nDaarbij is een complicatie opgetreden, waardoor ik de volgende dag met spoed\ngeopereerd moest worden. Met het inbrengen van de canule was namelijk\nmijn beenslagader geraakt. Er moest een prothese in de slagader geplaatst\nworden. Er werd toen ook meteen duidelijk dat ik een probleem met mijn vaten\nheb. <\/p> Mijn toenmalige cardioloog heeft me uitermate serieus\ngenomen. Die heeft me op mono-cedocard gezet (een vaatverwijder). Daarop ben ik\njarenlang klachten vrij geweest. Helaas is deze cardioloog in 2009 overleden en\nkwam ik bij een andere cardioloog. Die vond mij te jong voor dit soort\nproblemen en schreef geen medicatie meer voor. <\/p> Daarop kwamen ook de klachten weer terug: pijn op de borst,\nbenauwdheid. Zo heb ik jaren aangemodderd. Ik stortte weleens in, en kwam dan\nweer bij de huisarts terecht. Dan werd er een ECG gemaakt waarop nooit iets\nwerd gezien. Zelf weet ik het aan overgewicht, of ik dacht dat ik het gewoon erg\ndruk had gehad. <\/p> In 2013 ben ik naar Belgie verhuisd. Twee jaar later bleek\nik allergisch te reageren op een pijnstiller die ik voor mijn knie slikte. Ik\nkreeg steeds vaker allergische reacties, ook op paracetamol. Daarom werd er een\nmedische test gedaan. Tijdens die test kreeg ik een anafylactische shock, en is\ner een stolsel in mijn been losgeschoten. Daarvoor moest ik een spoedoperatie ondergaan.\nDe chirurg die me opereerde stuurde me ook door naar de cardioloog. <\/p> De cardioloog ontdekte dat ik een hoge bloeddruk had en\nhartritmestoornissen. Ik moest ingesteld worden op medicatie en er werd naast\neen heel regiment onderzoeken ook een CT-scan gemaakt. Op de CT-scan was veel\nkalkafzetting te zien. Een hartkatheterisatie volgde, maar gaf geen\nafwijkingen. De diagnose was microvasculaire angina pectoris. Zo wordt het in\nBelgi\u00eb genoemd. In Nederland heet het MCD. \n<\/p> Ik kreeg andere medicatie voorgeschreven en voelde me toen\necht helemaal klachtenvrij. Tot ik in augustus dit jaar weer bij de huisarts\nkwam met vreselijke hartkrampen en een hartslag van 35 bpm. Die heeft mij\ndoorgestuurd naar de spoedeisende hulp. Ik ben een week opgenomen geweest en\nhelemaal door de medische molen gegaan, maar ik ben er niet veel mee\nopgeschoten. De cardioloog zegt weinig te kunnen doen, maar probeert door\naanpassing van de medicatie mijn klachten zo laag mogelijk te houden. <\/p> Door de medicatie is er ook schade aan mijn nieren ontstaan. Dit is door de maagbeschermer veroorzaakt. Gelukkig is mijn nierfunctie nu stabiel, al zit ik wel op zoutbeperking. <\/p> Bij de eerste vrouwelijke cardioloog voelde ik me wel serieus\ngenomen, maar toen was er nog niets bekend over de kleine vaten van het hart.\nDe huisarts en de tweede cardioloog hebben mij nooit serieus genomen. Hoewel ik\ntoch een hele goede band met de huisarts had. Ik ben door mijn huidige\ncardioloog echt serieus genomen. De opluchting die je dan krijgt maakt al\nzoveel goed. Ook al ben je niet klachtenvrij.<\/p> Ik merk trouwens ook dat er een groot verschil is tussen\nNederland en Belgi\u00eb. Ik had altijd nog medicijnen uit Nederland, maar moest\nonlangs overstappen op Belgische. En dat werkt heel anders. In Nederland bestel\nje gewoon je medicijnen via een herhaalrecept, in Belgi\u00eb moet je er iedere keer\nvoor naar de huisarts. Je krijgt ze per doosje mee, en je moet zelf maar\nbijhouden hoeveel voorraad je nog hebt. Een medicijnenoverzicht, een stickertje\nop de medicijnen\u2026 nog een paar dingen die ze in Belgi\u00eb niet kennen. <\/p> Ik ben sinds een paar dagen pas weer volledig aan het werk.\nWel met aanpassingen en onder begeleiding van de bedrijfsarts. Het gaat best\ngoed. Ik heb een uitleg gegeven aan mijn collega\u2019s. Ik moet regelmatig aan de\nnitroglycerine, en dan zie je mensen kijken. Ik werd aangesproken door mijn\nleidinggevende die bezorgd om mij was, maar ook verantwoordelijk is voor haar\npersoneel en bemerkte dat collega\u2019s zich ongemakkelijk voelden wanneer ik\nklachten had. Daarom wilde ik ze uitleggen dat ik wel klachten heb, maar dat ik\necht niet zomaar een hartinfarct zal krijgen. <\/p> Mijn collega\u2019s houden goed rekening met me. Ik krijg\nrustigere diensten, en kan voldoende zitmomenten inplannen. Dat doe ik niet\naltijd trouwens; als er iets urgents is, wil ik toch even bijspringen.<\/p> Mijn levensstijl is zeker veranderd. Ik moet alles onder\nvoorbehoud afspreken en zeker op een werkdag niets extra\u2019s doen. Ik ben minder\ngaan werken om toch nog tijd voor mezelf te hebben. Momenteel zijn er\nfamilieproblemen gaande die mij extra stress geven en dus een verhoging van de\nklachten tot gevolg hebben. Van de medicatie heb ik totaal geen last. <\/p> Op de website vind ik informatie die ik nodig heb en vooral\nde categorie verhalen boeit me enorm. Alleen al het feit dat er een website is voor speciaal voor vrouwenharten\nzegt eigenlijk al genoeg. Ik heb nu ontdekt dat mijn klachten een naam hebben\n(MCD). De facebookpagina voelt bij mij als thuiskomen, het is zo fijn om te\nweten dat je niet de enige bent. <\/p> Tekst: Eugenie \/ Annemiek Hutten<\/em><\/p> Alle vrouwenhartverhalen op\ndeze website zijn eigendom van VrouwenHart.nl. Deze mogen NIET worden\nverveelvoudigd, gekopieerd, gepubliceerd, opgeslagen, aangepast of gebruikt in\nwelke vorm dan ook, online of offline, zonder voorafgaande schriftelijke\ntoestemming van onze redactie.<\/em><\/p>","protected":false},"excerpt":{"rendered":" \u201cDe facebookpagina voelt bij mij als thuiskomen, het is zo fijn om te weten dat je niet de enige bent.\u201d Eugenie is al 31 jaar getrouwd. Ze is werkzaam in een ziekenhuis waar ze de voeding en di\u00ebten van pati\u00ebnten verzorgt.\u00a0\u00a0 Hoe werd duidelijk dat je een hartprobleem had? In 2007 begon ik last te […]<\/p>\n","protected":false},"author":2,"featured_media":349,"comment_status":"open","ping_status":"closed","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"_exactmetrics_skip_tracking":false,"_exactmetrics_sitenote_active":false,"_exactmetrics_sitenote_note":"","_exactmetrics_sitenote_category":0,"_genesis_hide_title":false,"_genesis_hide_breadcrumbs":false,"_genesis_hide_singular_image":false,"_genesis_hide_footer_widgets":false,"_genesis_custom_body_class":"","_genesis_custom_post_class":"","_genesis_layout":"","footnotes":""},"categories":[48],"tags":[179,340,234,196,164,245,341,305,44],"class_list":{"0":"post-932","1":"post","2":"type-post","3":"status-publish","4":"format-standard","5":"has-post-thumbnail","7":"category-vrouwenhartverhalen","8":"tag-benauwdheid","9":"tag-bloedstolsel","10":"tag-hartritmestoornis","11":"tag-hoge-bloeddruk","12":"tag-katheterisatie","13":"tag-mcd","14":"tag-microvasculaire-angina-pectoris","15":"tag-nierbeschadiging","16":"tag-pijn-op-de-borst","17":"entry"},"yoast_head":"\nHoe werd duidelijk dat je een hartprobleem had? <\/em><\/strong><\/h4>
Welke behandeling(en) heb je daarna ondergaan?<\/em><\/strong><\/h4>
Heb je het gevoel dat je probleem serieus werd genomen?<\/em><\/strong><\/h4>
In hoeverre is je leven veranderd door je hartprobleem?<\/em><\/strong><\/h4>
Wat zijn je verwachtingen van de facebookgroep en de website vrouwenhart.nl? <\/em><\/strong><\/h4>