{"id":646,"date":"2020-09-17T09:45:00","date_gmt":"2020-09-17T09:45:00","guid":{"rendered":"https:\/\/vrouwenhart.nl\/?p=646"},"modified":"2020-10-28T13:43:15","modified_gmt":"2020-10-28T13:43:15","slug":"het-vrouwenhart-verhaal-van-martien","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/vrouwenhart.nl\/vrouwenhartverhalen\/het-vrouwenhart-verhaal-van-martien\/","title":{"rendered":"Het VrouwenHart verhaal van Martien (43)"},"content":{"rendered":"
Martien is 43\njaar en woont op dit moment nog samen met haar (ex) partner, 2 katten en een\nkonijn. Helaas gaat werken momenteel niet waardoor zij nu een WIA uitkering\nheeft.<\/em><\/p> Het was\nbegin augustus 2015 dat ik rustig op de bank tv zat te kijken en ik mij ineens\nniet lekker voelde. Ik merkte dat ik een hoge hartslag had, 160 in rust. Ik ben\ntoen naar de huisartsenpost gegaan en daar werd inderdaad een hoge hartslag\ngeconstateerd. Ik kreeg het advies naar mijn eigen huisarts te gaan als het\nbleef aanhouden. Via mijn eigen huisarts kreeg ik b\u00e8tablokkers.<\/p> Een paar\nweken later werd ik behoorlijk misselijk. Zelf dacht ik dat het kwam doordat ik\nal 2 dagen verf had staan afbranden en dat ik door die dampen misschien\nmisselijk was. Omdat ik mij er verder ook steeds slechter bij voelde, ook weer\neen onrustige hartslag, heb ik geprobeerd om een afspraak bij de huisarts te\nkrijgen. Omdat het vrijdag was, lukte het alleen nog om een telefonische\nafspraak te krijgen. De huisarts stelde voor om de week daarna een holter in te\nplannen.<\/p> De volgende\ndag had ik tennisles. Omdat ik nog steeds misselijk was, heb ik een tabletje\ntegen misselijkheid genomen. Het tennissen was zwaar, maar het ging wel. Toen\nik thuis kwam was ik kapot en ben ik op de grond gaan liggen, energie om naar\nde bank te gaan had ik niet meer. Mijn partner heeft mij op de bank geholpen.\nDaar heb ik een tijdje gezeten en merkte ik dat ik pijn op mijn borst had. <\/p> Die middag\nzouden we een feest bij mijn ouders thuis hebben, dus ik ben uiteindelijk naar\nboven gegaan om mij te douchen. Bij het naar boven lopen werd de pijn op mijn\nborst erger. Mijn partner vond het verstandig om toch even de huisartsenpost te\nbellen. De huisartsenpost stuurde een ambulance. Het ambulancepersoneel heeft\neen ECG gemaakt, dat zag er normaal uit. Ik kreeg een spray onder de tong, maar\ndaar werd de pijn ook niet anders van. Na wat overleg moest ik langs de\nhuisartsenpost. Daar kreeg ik de diagnose maagontsteking.<\/p> Wij zijn toen uiteindelijk wel naar het feest bij mijn ouders gegaan. Al vrij snel, voelde ik mij te slecht en ben ik daar in bed gaan liggen. Ik was misselijk, begon ineens heel erg te zweten, had het enorm koud en het gevoel dat mijn BH-bandje strak werd getrokken. Ik heb mijn bovenkleding uit gedaan, maar dat gaf geen verlichting. Op dat moment wilde ik nog maar \u00e9\u00e9n ding, opgenomen worden in het ziekenhuis.<\/p> Mijn\npartner kwam bij mij en vertelde dat ze mij niet zouden opnemen voor een\nmaagontsteking. Na enig aandringen van mij heeft hij toch de huisartsenpost\ngebeld en daar konden we voor de 2e<\/sup> keer die dag naar toe. Gelukkig\nwerd ik toen doorgestuurd naar de spoedeisende hulp.<\/p> Bij de SEH\nwisten ze eigenlijk niet zo goed waar ze naar moesten zoeken, dus hebben ze\ndiverse dingen onderzocht. Uit het bloed bleek dat de enzymen voor\nzuurstoftekort in het hart iets verhoogd waren. Dit kon duiden op een ontstoken\nhartzakje. Er kwamen steeds meer artsen, de monitor gaf steeds vaker alarmen en\nrode lampjes. Na 4 1\/2 uur kwam de 2e<\/sup> bloeduitslag terug. De enzymen\nwaren dusdanig gestegen, dat ik gelijk naar een ander ziekenhuis zou gaan en\nvol gespoten werd met bloedverdunners en vaatverwijders. Even dacht ik dat we\nzelf met de auto zouden gaan, maar al heel snel stond er ambulance personeel\nnaast mij en werd ik met sirenes overgebracht naar een ziekenhuis met\nhartcentrum. In de ambulance merkte ik dat ik eindelijk niet meer misselijk\nwas. Toen heb ik nog gevraagd waarom ik naar een ander ziekenhuis ging, want ik\nwist nog steeds niet wat er aan de hand was. Ik kreeg als antwoord dat ze bij\nhet andere ziekenhuis een open hart operatie konden doen als het nodig was. Dat\nwas het moment waarop ik besefte dat er dus iets met mijn hart aan de hand was.\nBij het andere ziekenhuis werd er bloed geprikt, kreeg ik veel medicijnen omdat\nik een allergie voor contrastmiddel heb en is er gelijk een stent geplaatst. Ik\nbleek een hartinfarct te hebben.<\/p> Ik heb een\noplosbare stent gekregen. Met het infarct heb ik in totaal 5 dagen in het\nziekenhuis gelegen. Daarna ben ik nog meerdere keren terug geweest met pijn op\nde borst, maar ook vanwege overslagen, PVC\u2019s.<\/p> Ongeveer 2\nmaanden na het infarct is er nog een katheterisatie gedaan omdat de enzymen\nweer verhoogd waren. Er is toen gekeken of de stent nog open was. <\/p> Een jaar\ngeleden, dus 3 jaar na het infarct is er weer een katheterisatie gedaan. Ik had\nal weer enkele maanden klachten en op een CT scan vanwege ribfracturen zagen ze\nextreem veel coronaire kalk. Hierbij werden alleen wat wandonregelmatigheden\ngezien op de plek van het infarct.<\/p> 3 weken\ngeleden heb ik een VES ablatie gehad, omdat ik letterlijk ziek werd van de\nPVC\u2019s. Hierbij zijn 3 plekken geableerd, allemaal op de plek waar het infarct\nheeft gezeten. Nu moet ik geduld hebben en hopen dat de ablatie succesvol is\ngeweest. <\/p> Na het infarct kreeg ik diverse medicatie, bloedverdunners,\nb\u00e8tablokkers, cholesterolverlagers, maagbeschermers en later ook nog\nbloeddrukverlagers. Ik ben lang op zoek geweest naar de juiste medicatie. Ik\nheb zeker 5 verschillende b\u00e8tablokkers gehad. Elke keer als ik mij net iets\nbeter voelde door de juiste medicijnen kwamen of de PVC\u2019s weer terug of ik had\nzoveel last van bijwerkingen dat ik uiteindelijk elke 3 maanden opnieuw kon\nzoeken naar wat voor mij de juiste medicatie en dosering was. <\/p> Een paar maanden\nna mijn hartinfarct ben ik bij een andere cardioloog gekomen. Zij ging gelijk\nstrepen in mijn medicatie. Zij vond dat ik van een aantal medicijnen de dosis\nvan een 80 jarige man had gekregen, terwijl ik een 39 jarige vrouw was. <\/p> Op dit\nmoment slik alleen de aspirine omdat ik te veel last heb van de bijwerkingen.<\/p> Ik heb niet\nhet idee dat ik altijd serieus ben genomen. Ik heb al meerdere keren gehoord\ndat ik maar naar een psycholoog moest, dat het aan mijn maag lag of zelfs dat\nik maar lotgenoten moest gaan zoeken.<\/p> Ik ben\nvanwege kortademigheid naar een longarts gestuurd. Deze kwam er achter dat ik\ntoch wel heel veel PVC\u2019s heb bij inspanning en daar kun je kortademig van\nworden. Dat wist de cardioloog niet. <\/p> De huisarts\ndie ik had zei, nadat ik bij de longarts was geweest dat mijn klachten niet\ncardiaal waren terwijl de longarts dat net wel tegen mij had gezegd.\nUiteindelijk heb ik ook een andere huisarts genomen, omdat mijn vertrouwen\nredelijk weg was.<\/p> Na het\ninfarct ben ik heel erg lang op zoek geweest naar de juiste medicijnen. Na\nbijna een jaar voelde ik mij eindelijk goed genoeg om weer te functioneren. Ik\nheb toen zelfs weer gedoken en ben weer gaan werken.<\/p> Helaas kon\nik door ander letsel niet meer verder werken en kwam ik in de ziektewet. Ik\nbegon langzaam te herstellen van het andere letsel, maar ik merkte dat ik heel\nveel last kreeg van PVC\u2019S en kortademigheid. Er zijn dagen dat douchen al te\nuitputtend is. Ik word op dit moment echt letterlijk ziek van inspanning.\nDaardoor merk ik dat ik echt op tijd mijn rust moet nemen.<\/p> Ik hoop vooral\nherkenning te vinden bij de Facebookgroep. <\/p> Tekst: Martien \/ Karen van Wijngaarden<\/em><\/p> Alle vrouwenhartverhalen op deze website zijn eigendom van VrouwenHart.nl. Deze mogen NIET worden verveelvoudigd, gekopieerd, gepubliceerd, opgeslagen, aangepast of gebruikt in welke vorm dan ook, online of offline, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van onze redactie. <\/em> <\/p>","protected":false},"excerpt":{"rendered":" “Ik heb meerdere keren gehoord dat ik maar naar een psycholoog moest, dat het aan mijn maag lag of zelfs dat ik maar lotgenoten moest gaan zoeken.” Martien is 43 jaar en woont op dit moment nog samen met haar (ex) partner, 2 katten en een konijn. Helaas gaat werken momenteel niet waardoor zij nu […]<\/p>\n","protected":false},"author":2,"featured_media":2468,"comment_status":"open","ping_status":"closed","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"_exactmetrics_skip_tracking":false,"_exactmetrics_sitenote_active":false,"_exactmetrics_sitenote_note":"","_exactmetrics_sitenote_category":0,"_genesis_hide_title":false,"_genesis_hide_breadcrumbs":false,"_genesis_hide_singular_image":false,"_genesis_hide_footer_widgets":false,"_genesis_custom_body_class":"","_genesis_custom_post_class":"","_genesis_layout":"","footnotes":""},"categories":[48],"tags":[189,231,176,212,171,164,217,180,44,90],"class_list":{"0":"post-646","1":"post","2":"type-post","3":"status-publish","4":"format-standard","5":"has-post-thumbnail","7":"category-vrouwenhartverhalen","8":"tag-ablatie","9":"tag-coronaire-kalk","10":"tag-harnas","11":"tag-hartinfarct","12":"tag-hartritmestoornissen","13":"tag-katheterisatie","14":"tag-maagpijn","15":"tag-misselijkheid","16":"tag-pijn-op-de-borst","17":"tag-stent","18":"entry"},"yoast_head":"\nHoe werd duidelijk dat je een hartprobleem had? <\/strong><\/em><\/h4>
Welke behandeling(en) heb je daarna ondergaan?<\/strong><\/em><\/h4>
Heb je het gevoel dat je probleem serieus werd genomen?<\/strong><\/em><\/h4>
In hoeverre is je leven veranderd door je hartprobleem?<\/em><\/strong><\/h4>
Wat zijn je verwachtingen van de facebookgroep en de website VrouwenHart.nl? <\/strong><\/em><\/h4>