Graag stel ik mij voor; ik ben Cecile Colleye- de Wissel, 52 jaar, getrouwd met Rob en heb 2 kinderen van 23 en 16 jaar.
Donderdag 12 augustus 2010 begon als een gewone dag en ik genoot met mijn gezin van een bezoek aan een familiepark. ’s Avonds na half negen kwam een abrupt einde aan de onbezorgde sfeer, en eigenlijk ook aan mijn gezonde lichaam zoals ik dat tot dat moment kende. Na aanhoudende en heftiger wordende klachten hebben we de ambulance gebeld en de verpleegkundigen constateerde een hartinfarct.
Ziek, verbouwereerd en vol ongeloof werd ik de ambulance in geladen, die mij in no time afleverde bij de spoedeisende hulp van het UMC Utrecht. Binnen een kwartier lag ik op de hartcatheterisatiekamer en na een traumatische en moeizame procedure waar 4 stents zijn geplaatst, vertelde de interventie-cardioloog dat ik een scheur in de binnenwand van de kransslagader had. In de dagen die volgde, werd mij duidelijk dat ik een SCAD had doorgemaakt. Een Spontaan Coronair Arterie Dissectie. Een vrij zeldzame aandoening waar weinig kennis en informatie over te vinden was, laat staan lotgenoten.
De periode na mijn ontslag uit het ziekenhuis stond in het teken van onderzoeken, herstel, acceptatie en herinrichten van mijn leven. Door hartschade ben ik fysiek iets beperkt en moet ik mijn energie goed doseren over de dag.
Ook het vinden van lotgenoten hield mij flink bezig. Die vond ik mondjesmaat via websites en fora. Kennis, informatievoorziening, eenduidig medisch beleid, lotgenotencontact en überhaupt bekendheid rondom SCAD schiet flink te kort.
Om daarin een klein beetje verschil te maken, richtte ik in 2014 de Facebook groep; SCAD Nederland op. De besloten groep biedt een platform voor mensen die een SCAD hebben doorgemaakt of SCAD gerelateerde personen om; vragen, ervaringen, kennis en informatie te delen in een veilige omgeving.
Veel vrouwen en ook mannen, de verhouding is 80/20, met SCAD klachten lopen aan tegen onbegrip en ondeskundig medisch handelen. Begrip, kennis en de kwaliteit van de gezondheidzorg rondom SCAD laat nog te veel te wensen over en moet beter.
Mijn missie is om SCAD op de kaart zetten en meer aandacht te vragen voor het vrouwenhart. Als Team staan we sterker.
Geef een reactie