“Ze hebben mij vier jaar laten lopen met hoge bloeddruk en aanvallen voordat ik naar een cardioloog werd gestuurd.”
Cobie is 64 en heeft drie kinderen en twee kleinkinderen. Ze was sportlerares en verpleegkundige. Door haar hartprobleem kan ze dat werk niet meer doen. Ze heeft een tijdje terminaal zieken verzorgd, maar op het moment werkt ze niet.
Hoe werd duidelijk dat je een hartprobleem had?
Dat is een heel vervelend verhaal, helemaal niet leuk om te vertellen. Ik heb vier jaar lang aanvallen van benauwdheid gehad. Dan kon ik niet lopen, was extreem moe en kon bijna niet praten. Daarvoor ben ik een aantal keer naar de huisarts gegaan, maar die zei dan alleen: “De bloeddruk is goed.” En verder niets. Mijn moeder heeft een hartstilstand gehad, en bij vader had een te groot hart. Hart- en vaatziekten zitten dus bij ons wel in de familie, maar de huisarts deed daar niets mee. Ik had overigens al eerder hoge bloeddruk gehad, maar mijn bloeddruk was verbeterd toen ik van baan was gewisseld (ik ging in de nachtdienst werken in plaats van overdag).
Toen ik de zoveelste aanval kreeg, werd ik boos en kreeg ik eindelijk medicijnen. Maar de aanvallen bleven. Ik bleef bij de huisarts aandringen dat ik gehoord wilde worden, en uiteindelijk werd ik naar de cardioloog gestuurd.
Ik heb verschillende onderzoeken gehad, waaruit steeds bleek dat mijn hart goed was. Maar ik bleef aanvallen houden en heb gevraagd om een PET-scan. Daar bleek uit dat ik een verdikking aan de kleine vaten heb, waarvan ik aanvallen kan krijgen. Die aanvallen zijn stressgerelateerd. De cardioloog heeft mij uitgelegd: je moet het zien als een hele zware aanval van griep. Er komt druk op de kleine vaten, dan krijg je pijn, onderaan de maag, krampen. Er wordt te weinig zuurstof rondgepompt, en dan word je benauwd, grauw en grijs. Op een gegeven moment ben je uitgeput en kun je niet meer praten. Je voelt het door je hele lichaam: door je benen, je krijgt hoofdpijn.
Onlangs heb ik weer een aanval gekregen zonder benauwdheid. Ik kon niet meer lopen en was ook misselijk. Daarom moet ik binnenkort ook naar de neuroloog, om te kijken of het misschien ook in mijn hoofd zit.
Welke behandeling(en) heb je daarna ondergaan?
Ik krijg medicijnen. Ze kunnen niet anders, want dotteren of opereren kan niet. Was het maar zo. Ik slik Ikorel, dat is een medicijn dat bijna niemand krijgt. Verder doe ik ook acupunctuur. En ik slik homeopathische supplementen.
Heb je het gevoel dat je probleem serieus werd genomen?
Ik was zo boos op de huisarts. Ze hebben mij vier jaar laten lopen met hoge bloeddruk en aanvallen voordat ik naar een cardioloog werd gestuurd. Mijn hart is daardoor beschadigd. Terwijl ik duidelijk had aangegeven dat het familiair is. Ik heb nu een klacht ingediend bij de inspectie. Achteraf heb ik wel excuses gekregen, van alle vier de artsen in de praktijk. Maar ik ben toch naar een andere huisarts gegaan, want ik had geen vertrouwen meer. Die nieuwe huisarts heb ik meteen gevraagd: “Ben je bekend met het vrouwenhart?” Dat was hij niet, maar hij heeft mij meteen doorgestuurd naar de cardioloog.
In hoeverre is je leven veranderd door je hartprobleem?
Ik heb ingeleverd. Ik kan niet meer in de verpleging werken, en kan ook geen les meer geven. Maar ik doe heel veel nog wel. Ik ben gaan schilderen, ik doe aan line dance, en ik fiets en wandel veel. Ook doe ik aan bloemschikken, en werk ik in de tuin. We zijn een groentetuin begonnen.
Verder loop ik bij de fysiotherapeut en ga ik één keer per week naar de sauna. Mijn hele nek en rug zitten vast. Ik heb nu ook thuiszorg, want ik kan niet alles meer in de huishouding doen.
Wat zijn je verwachtingen van de facebookgroep en de website VrouwenHart.nl?
Herkenning. Mensen in mijn omgeving snappen het niet, alleen degenen die mij zien met een aanval. Mijn aanvallen zijn stressgerelateerd. Ik kan niet tegen teveel prikkels. Als ik het te druk vind, of als mensen in mijn omgeving teveel praten, dan loop ik gewoon weg.
En ik heb ook nog een waarschuwing voor de groep. Omdat ik in de medische wereld zit, weet ik er misschien iets meer van. Vrouwen moeten ook hun botdichtheid laten onderzoeken. Want veel vrouwen hebben een kalktekort door de medicatie. Op onze leeftijd neemt je lichaam het kalk minder goed op uit de voeding. Veel mensen weten dat niet.
Tekst: Cobie / Annemiek Hutten
Alle vrouwenhartverhalen op deze website zijn eigendom van VrouwenHart.nl. Deze mogen NIET worden verveelvoudigd, gekopieerd, gepubliceerd, opgeslagen, aangepast of gebruikt in welke vorm dan ook, online of offline, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van onze redactie.
Nicole zegt
Beste Cobie ,
Wat een herkenbaar verhaal!
Ik krijg ook Ikorel maar ik wil hier eigenlijk mee stoppen. Ik vind het eng om ermee te stoppen maar ook eng om ermee door te gaan.
Ambulancedienst was boos dat ik hen had opgebeld omdat zij mijn vrouwenhart klachten niet kenden.
Nu is mijn bloeddruk zo bizar laag dat ik zelf maar met het een en ander aan het minderen ben. Ik wil niet zelf dokteren maar ik kan het vertrouwen niet meer opbrengen. Ik was 10 dagen in Cyprus en ik wandelde iedere dag 30 km bij meer dan 30 C en ik at iedere dag 5 grote biologische navelsinaasappels ik had al mijn medicatie 5 maanden gestaakt en ik had berenenergie. Maar toen thuis en meer stil zitten door Corona verplicht thuiswerken kreeg ik plotseling van de ene dag op de andere torenhoge bloeddruk. Mijn aanvallen bloeddruk en schamoschoppen komen iedere keer gelijk met mijn menstruatie dat vind ik wel typisch . Ik zit ook in de overgang dus meestal eerst hoge bloeddruk dan een hart oplawaaier , kalium te kort en dan menstruatie met bakken.
Genoeg stof voor wetenschappers….
Hopelijk leven wij vrouwen nog lang en gelukkig.