Ik ben Ilse van Ogtrop: partner, moeder, oma en zzp’er en ik woon in Zuid-Limburg.

Als tekstschrijver heb ik in het verleden veel geschreven voor het patiëntenblad van de Hartstichting. Ik had toen niet kunnen bedenken dat ik zelf hartproblemen zou krijgen. Ik had wel al jaren wat last bij inspanning, bijvoorbeeld met tegenwind fietsen of in de kou hardlopen, maar ik dacht dat dat aan mijn longen lag door mijn allergie en vroegere bronchitis. Ook voelde ik me vaak extreem moe. Maar ja, druk leven met gezin, werk, sporten, logisch toch?

In 2015 overleed mijn man heel plotseling aan een acuut hartprobleem. Dit zorgde voor rouw en vele veranderingen en dus stress. Op een avond in 2020 kreeg ik een flinke pijnaanval: alsof mijn bovenlijf ingesnoerd zat, ik kon bijna niet ademen. Uit onderzoek in het ziekenhuis bleek dat ik waarschijnlijk een tako tsubo had gehad en ook wellicht vaatspasmen. Dit laatste werd later bevestigd: coronaire vaatdysfunctie in de grote en kleine vaten.

Inmiddels heb ik een zeer begripvolle huisarts, een kundige cardioloog, goede medicatie en hulp van een psycholoog. Ik sport nu bij een hartgroep in de fysiopraktijk en ga regelmatig wandelen.

Ik zet me graag in voor Stichting Vrouwenhart omdat kennisoverdracht en contact met lotgenoten zo ontzettend belangrijk zijn.