“Iets kunnen betekenen voor mijn medemens is mijn mantra,” vertelt Lucy Raben. Zij wil op 28 augustus op haar fiets de Alp d’Huez trotseren om geld op te halen voor de zeldzame aandoeningen SCAD (spontaan coronair arterie dissectie)en FMD (fibromusculaire dysplasie). Een half jaar geleden startte zij de doneeractie en nu is het bijna zover. Lucy wil dit doen enkel met lichte ondersteuning en zonder af te stappen. Wie is deze moedige dame en wat drijft haar om deze risicovolle individuele actie te ondernemen?
Carpe diem
Lucy Raben is een sportieve 64 jarige, moeder, oma en echtgenoot. Het past haar om een dergelijk doel te verwezenlijken, al lijkt deze op het eerste oog onbereikbaar. “Met een realistische risico-analyse, creativiteit en aanpassingen, blijkt dit toch vaak uitvoerbaar te zijn,” volgens Lucy. “Het leven is al zo ‘betrekkelijk.’ Niet te veel uitstellen. Carpe diem.” Lucy heeft in haar leven veel medische tegenslagen moeten incasseren, waardoor ze genoodzaakt was grenzen te blijven verleggen. Maar deze levenservaringen hebben haar wel gevormd tot de persoon die ze nu is. Vanwege deze achtergrond, in combinatie met haar voormalige ziekenhuiswerkzaamheden, hebben mede geleid tot dit initiatief.
Heroïsche berg
“Met mijn fiets inclusief lichte ondersteuning, wil ik de Alp d’Huez beklimmen, zonder af te stappen. Te finishen op de top van deze heroïsche berg is mijn tegenprestatie als dank voor alle sponsoren die mijn individuele actie een warm hart toedragen en een bijdrage hebben overgemaakt.” Maar het ultieme hoofddoel van Lucy is het genereren van meer (naams) bekendheid en, de veelal aan elkaar gerelateerde aandoeningen FMD en SCAD, een podium te geven. Opgetuigd door een patiënt vanuit de lotgenoten groepen SCAD Nederland en FMD groep Nederland. Het sponsorbedrag wordt verdeeld over SCAD en FMD en kan een kleine maar zinvolle bijdrage leveren aan onderzoek en patiëntenzorg.
Lockdown
Oorspronkelijk was de actie gepland op 30 juni. Maar door de lockdown door het Coronavirus waren de grenzen in Frankrijk gesloten tot 16 juli en was Lucy genoodzaakt de datum van haar tegenprestatie te verschuiven naar 28 augustus. “Ook de sportscholen moesten hun deuren sluiten en kon ik daar niet meer sporten. Al met al was het dus wel improviseren om te trainen, maar ik denk dat ik voldoende voorbereid ben om de beklimming aan te kunnen. Kortom ik ben er klaar voor.”
Steun jij Lucy ook? Ga dan naar doneeractie.nl
Tekst en interview: Cecile de Wissel
Geef een reactie