• “de overgang, een burn-out, je maakt je te druk”

  Dit zijn allemaal dingen die ik de afgelopen jaren te horen kreeg.

  Ik ben 55 jaar oud,  getrouwd, moeder van drie volwassen dochters en oma van 5 prachtige kleinkinderen. Tot twee jaar geleden had ik een drukke baan als praktijkmanager in een grote tandarts praktijk. Ik ging een paar keer per week naar de sportschool en had een goeie conditie. Ruim drie jaar geleden begonnen mijn klachten, ik was chronisch vermoeid, ging steeds slechter slapen en had eigenlijk dagelijks last van een strak gevoel in mijn borst gebied. Ik merkte dat mijn conditie hard achteruit ging. Zo stond ik al te hijgen als ik een trap op liep en kreeg ik pijn op mijn borst. 

  Volgens mijn huisarts hoorde het allemaal bij de overgang en werkte ik te hard, maakte ik me te druk. Gelukkig kwam ik na lang aandringen en veel tranen uiteindelijk vorig jaar bij een cardioloog terecht. Hij nam mij direct serieus, wat een opluchting. Na een coronaire functietest een maand geleden weet ik nu dat ik spasmes heb in de grote en kleine vaten. Nog nooit was ik zo blij met slecht nieuws, zo belangrijk om erkenning te krijgen van je klachten. De zoektocht naar de juist medicatie dosering is nog steeds gaande. Maar zoals mijn cardioloog zegt, “hou vertrouwen dat we de juiste cocktail vinden” en dat vertrouwen heb ik weer.  Erkenning van je klachten is een groot goed, en om deze reden wil ik mij graag inzetten voor stichting VrouwenHart.