Hartritmeproblemen

Hartritmeproblemen (hartritmestoornissen) treden op wanneer de elektrische impulsen die uw hartslag coördineren niet goed werken, waardoor uw hart te snel, te langzaam of onregelmatig gaat kloppen.

Hartritmeproblemen als hartritmestoornissen (uh-RITH-me-uhs) kunnen voelen als een fladderend of racend hart en kunnen onschadelijk zijn. Sommige hartritmestoornissen kunnen echter hinderlijke – soms zelfs levensbedreigende – tekenen en symptomen veroorzaken.

Behandeling van hartritmeproblemen kan vaak snelle, langzame of onregelmatige hartslagen regelen of elimineren. Omdat lastige hartritmestoornissen vaak worden verergerd – of zelfs worden veroorzaakt – door een zwak of beschadigd hart, kunt u mogelijk uw aritmierisico verminderen door een hart-gezonde levensstijl te volgen.

Wat is een normale hartslag?

Je hart bestaat uit vier kamers – twee bovenste kamers (atria) en twee onderste kamers (ventrikels). Je hartritme wordt normaal geregeld door een natuurlijke pacemaker (sinusknoop) in het rechter atrium. De sinusknoop produceert elektrische impulsen die normaal elke hartslag starten. Deze impulsen veroorzaken dat de atria-spieren samentrekken en bloed in de ventrikels pompen. De elektrische impulsen komen dan bij een cluster van cellen die de atrioventriculaire (AV) knoop wordt genoemd. De AV-knoop vertraagt ​​het elektrische signaal voordat het naar de ventrikels wordt gestuurd.

Deze kleine vertraging zorgt ervoor dat de ventrikels zich vullen met bloed. Wanneer elektrische impulsen de spieren van de ventrikels bereiken, trekken ze samen, waardoor ze bloed naar de longen of de rest van het lichaam pompen. In een gezond hart verloopt dit proces meestal soepel, wat resulteert in een normale hartslag in rust van 60 tot 100 slagen per minuut.

Soorten aritmieën

Artsen classificeren aritmieën niet alleen door waar ze vandaan komen (atria of ventrikels) maar ook door de snelheid van de hartslag die ze veroorzaken:

Tachycardie (tak-ih-KAHR-dee-uh). Dit verwijst naar een snelle hartslag – een hartslag in rust die groter is dan 100 slagen per minuut.

Bradycardia (brad-e-KAHR-dee-uh). Dit verwijst naar een langzame hartslag – een hartslag in rust minder dan 60 slagen per minuut.

Niet alle tachycardieën of bradycardieën betekenen dat u een hartritmeproblemen heeft. Tijdens het sporten is het bijvoorbeeld normaal om een ​​snelle hartslag te ontwikkelen, omdat het hart sneller gaat om uw weefsels meer zuurstofrijk bloed te geven. Tijdens de slaap of tijden van diepe ontspanning is het niet ongebruikelijk dat de hartslag langzamer is.

Tachycardia in de boezems

Tachycardia

van oorsprong uit de atria omvatten:

Atriale fibrillatie. Atriale fibrillatie is een snelle hartslag veroorzaakt door chaotische elektrische impulsen in de boezems. Deze signalen resulteren in snelle, ongecoördineerde, zwakke samentrekkingen van de boezems. De chaotische elektrische signalen bombarderen de AV-knoop, meestal resulterend in een onregelmatig, snel ritme van de ventrikels. Atriale fibrillatie kan tijdelijk zijn, maar sommige afleveringen eindigen niet tenzij ze worden behandeld. Atriale fibrillatie wordt geassocieerd met ernstige complicaties zoals een beroerte.

Atriale flutter. Atriale flutter is vergelijkbaar met atriumfibrilleren. De hartslagen in atriumflutter zijn meer georganiseerde en meer ritmische elektrische impulsen dan in atriumfibrilleren. Atriale flutter kan ook leiden tot ernstige complicaties zoals een beroerte. Supraventriculaire tachycardie.

Supraventriculaire tachycardie is een brede term die vele vormen van aritmie omvat die boven de ventrikels (supraventriculair) in de atria of AV-knoop ontstaan. Dit soort aritmie lijkt plotselinge hartkloppingen te veroorzaken die abrupt beginnen en eindigen.

Wolff-Parkinson-White syndroom. Bij het Wolff-Parkinson-White-syndroom, een type supraventriculaire tachycardie, is er een extra elektrisch pad tussen de atria en de ventrikels, dat aanwezig is bij de geboorte. Het is echter mogelijk dat u pas symptomen ervaart als u volwassen bent. Via deze weg kunnen elektrische signalen tussen de atria en de ventrikels passeren zonder door de AV-knoop te gaan, wat leidt tot kortsluiting en snelle hartslagen.

Tachycardieën in de ventrikels Tachycardieën die in de ventrikels voorkomen, zijn onder meer:

Ventriculaire tachycardie. Ventriculaire tachycardie is een snelle, regelmatige hartslag die ontstaat met abnormale elektrische signalen in de ventrikels. Door de snelle hartslag kunnen de ventrikels zich niet efficiënt vullen en samentrekken om voldoende bloed naar het lichaam te pompen. Ventriculaire tachycardie kan geen ernstige problemen veroorzaken als u een verder gezond hart heeft, maar het kan een medisch noodgeval zijn dat onmiddellijke medische behandeling vereist als u een hartaandoening of een zwak hart heeft.

Ventriculaire fibrillatie. Ventriculaire fibrillatie treedt op wanneer snelle, chaotische elektrische impulsen ervoor zorgen dat de ventrikels niet effectief trillen in plaats van het benodigde bloed naar het lichaam te pompen. Dit ernstige probleem is dodelijk als het hart niet binnen enkele minuten op een normaal ritme wordt hersteld. De meeste mensen die ventriculaire fibrillatie ervaren, hebben een onderliggende hartziekte of hebben een ernstig trauma gehad.

Lang QT-syndroom. Long QT-syndroom is een hartaandoening met een verhoogd risico op snelle, chaotische hartslagen. De snelle hartslag, veroorzaakt door veranderingen in het elektrische systeem van uw hart, kan leiden tot flauwvallen en kan levensbedreigend zijn. In sommige gevallen kan het ritme van je hart zo grillig zijn dat het een plotselinge dood kan veroorzaken.

Je kunt worden geboren met een genetische mutatie waardoor je het risico loopt op een lang QT-syndroom. Bovendien kunnen verschillende medicijnen het lange QT-syndroom veroorzaken. Sommige medische aandoeningen, zoals aangeboren hartafwijkingen, kunnen ook een lang QT-syndroom veroorzaken.

Bradycardie – Een langzame hartslag

Hoewel een hartslag onder de 60 slagen per minuut terwijl in rust wordt beschouwd als bradycardie, duidt een lage hartslag in rust niet altijd op Hartritmeproblemen. Als je fysiek fit bent, heb je misschien een efficiënt hart dat in staat is om voldoende bloed te pompen met minder dan 60 slagen per minuut in rust.

Bovendien kunnen bepaalde medicijnen die worden gebruikt om andere aandoeningen te behandelen, zoals hoge bloeddruk, uw hartslag verlagen. Als u echter een trage hartslag heeft en uw hart onvoldoende bloed pompt, kunt u een van de volgende bradycardieën hebben, waaronder:

Ziek sinussyndroom. Als uw sinusknoop, die verantwoordelijk is voor het instellen van het tempo van uw hart, impulsen niet correct verzendt, kan uw hartslag wisselen tussen te langzaam (bradycardie) en te snel (tachycardie). Ziek sinussyndroom kan ook worden veroorzaakt door littekens in de buurt van de sinusknoop die de reis van impulsen vertraagt, verstoort of blokkeert. Ziek sinussyndroom komt het meest voor bij oudere volwassenen.

Geleidingsblok. Een blok van de elektrische paden van uw hart kan voorkomen in of nabij de AV-knoop, die op het pad tussen uw atria en uw ventrikels ligt. Een blok kan ook voorkomen langs andere paden naar elke hartkamer. Afhankelijk van de locatie en het type blok, kunnen de impulsen tussen de bovenste en onderste helften van je hart worden vertraagd of geblokkeerd. Als het signaal volledig wordt geblokkeerd, kunnen bepaalde cellen in de AV-knoop of ventrikels een constante, hoewel meestal langzamere, hartslag maken. Sommige blokken kunnen geen tekenen of symptomen veroorzaken en andere kunnen overgeslagen slagen of bradycardie veroorzaken.

Voortijdige hartslagen Hoewel het vaak aanvoelt als een overgeslagen hartslag, is een voortijdige hartslag eigenlijk een extra slag. Hoewel je af en toe een voortijdige beat kunt voelen, betekent dit zelden dat je een ernstiger probleem hebt. Toch kan een voortijdige beat een langdurige aritmie veroorzaken – vooral bij mensen met hartaandoeningen. Frequente voortijdige slagen die meerdere jaren aanhouden, kunnen leiden tot een zwak hart.

Voortijdige hartslagen kunnen optreden als je rust of soms worden veroorzaakt door stress, zware inspanning of stimulerende middelen, zoals cafeïne of nicotine.

symptomen

Aritmieën mogen geen tekenen of symptomen veroorzaken. Het is zelfs zo dat uw arts tijdens een routineonderzoek misschien merkt dat u een aritmie heeft voordat u dat doet. Merkbare tekenen en symptomen betekenen echter niet noodzakelijk dat u een ernstig probleem heeft.

Opmerkelijke aritmiesymptomen kunnen zijn:

Een wapperen in je borst

Een snelle hartslag (tachycardie)

Een langzame hartslag (bradycardie)

Pijn op de borst

Kortademigheid

Andere symptomen kunnen zijn: Ongerustheid Vermoeidheid Duizeligheid of duizeligheid Zweten Flauwvallen (syncope) of bijna flauwvallen

Wanneer een arts bezoeken? Aritmieën kunnen ervoor zorgen dat u voortijdige hartslagen voelt, of u kunt het gevoel hebben dat uw hart sneller klopt of te langzaam klopt. Andere tekenen en symptomen van hartritmeproblemen kunnen verband houden met het feit dat uw hart niet effectief pompt vanwege de snelle of langzame hartslag. Deze omvatten kortademigheid, zwakte, duizeligheid, licht gevoel in het hoofd, flauwvallen of bijna flauwvallen en pijn op de borst of ongemak. Zoek dringende medische hulp als u plotseling of vaak een van deze tekenen en symptomen ervaart op een moment dat u niet zou verwachten dat u ze zou voelen. Ventriculaire fibrillatie is een type aritmie dat dodelijk kan zijn. Het treedt op wanneer het hart klopt met snelle, onregelmatige elektrische impulsen. Dit zorgt ervoor dat de onderste kamers in uw hart (ventrikels) nutteloos trillen in plaats van bloed te pompen. Zonder een effectieve hartslag daalt de bloeddruk, waardoor de bloedtoevoer naar uw vitale organen wordt onderbroken.

Een persoon met ventriculaire fibrillatie zal binnen enkele seconden instorten en zal snel niet ademen of een pols hebben. Als dit gebeurt, volgt u deze stappen:

Bel 112 of het alarmnummer in uw regio. Als er niemand in de buurt is die getraind is in cardiopulmonale reanimatie (CPR), zorg dan voor alleen-reanimatie. Dat betekent ononderbroken borstcompressies met een snelheid van 100 tot 120 per minuut totdat paramedici arriveren. Om borstcompressies te doen, duw je hard en snel in het midden van de borst. U hoeft geen beademing te doen. Als u of iemand in de buurt reanimatie kent, begin deze dan te verstrekken als dat nodig is. Reanimatie kan helpen de bloedtoevoer naar de organen te handhaven totdat een elektrische schok (defibrillatie) kan worden gegeven. Ontdek of er een geautomatiseerde externe defibrillator (AED) in de buurt beschikbaar is. Deze draagbare defibrillators, die een elektrische schok kunnen veroorzaken die de hartslag kunnen herstarten, zijn beschikbaar op een toenemend aantal plaatsen, zoals in vliegtuigen, politieauto’s en winkelcentra. Ze kunnen zelfs voor uw huis worden gekocht. Geen training vereist. De AED zal u vertellen wat u moet doen. Het is geprogrammeerd om alleen een schok toe te staan ​​wanneer dit nodig is.

Oorzaken

• Bepaalde aandoeningen kunnen leiden tot of een aritmie veroorzaken, waaronder: E
• Een hartaanval die nu plaatsvindt
• Littekens van hartweefsel van een eerdere hartaanval
• Veranderingen in de structuur van uw hart, zoals van cardiomyopathie
• Geblokkeerde slagaders in uw hart (coronaire hartziekte)
• Hoge bloeddruk
• Overactieve schildklier (hyperthyreoïdie)
• schildklier (hypothyreoïdie)
• suikerziekte
• Slaapapneu

• Andere dingen die aritmie kunnen veroorzaken, zijn onder meer:
• Roken
• Te veel alcohol of cafeïne drinken
• Drugsmisbruik
• Stress of angst
• Bepaalde medicijnen en supplementen, waaronder vrij verkrijgbare medicijnen tegen verkoudheid en allergieën en voedingssupplementen
• Genetica

• Andere factoren die u een hoger risico op het ontwikkelen van een aritmie kunnen opleveren, zijn onder meer:
• Medicijnen en supplementen. Bepaalde vrij verkrijgbare medicijnen tegen hoest en verkoudheid en bepaalde geneesmiddelen op recept kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van aritmie.
• Te veel alcohol drinken. Het drinken van te veel alcohol kan de elektrische impulsen in uw hart beïnvloeden en kan de kans op atriumfibrilleren vergroten.
• Cafeïne, nicotine of illegaal drugsgebruik. Cafeïne, nicotine en andere stimulerende middelen kunnen ervoor zorgen dat uw hart sneller gaat kloppen en kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van ernstiger aritmieën. Illegale drugs, zoals amfetamine en cocaïne, kunnen het hart diepgaand beïnvloeden en leiden tot vele soorten aritmieën of tot plotselinge dood als gevolg van ventriculaire fibrillatie.

• complicaties Bepaalde aritmieën kunnen het risico op het ontwikkelen van aandoeningen zoals:
• Beroerte. Hartritmestoornissen worden geassocieerd met een verhoogd risico op bloedstolsels. Als een stolsel losbreekt, kan het van je hart naar je hersenen reizen. Daar kan het de bloedstroom blokkeren en een beroerte veroorzaken. Als u een hartritmestoornis heeft, is uw risico op een beroerte verhoogd als u een bestaande hartziekte heeft of 65 jaar of ouder bent.
• Bepaalde medicijnen, zoals bloedverdunners, kunnen uw risico op beroerte of schade aan andere organen door bloedstolsels aanzienlijk verlagen. Uw arts zal bepalen of een bloedverdunnende medicatie geschikt is voor u, afhankelijk van uw type aritmie en uw risico op bloedstolsels.
• Hartfalen. Hartfalen kan het gevolg zijn als uw hart gedurende lange tijd niet effectief pompt als gevolg van bradycardie of tachycardie, zoals atriumfibrilleren. Soms kan het beheersen van de snelheid van een aritmie die hartfalen veroorzaakt, de functie van uw hart verbeteren. het voorkomen Om hartritmestoornissen te voorkomen, is het belangrijk om een ​​hart-gezonde levensstijl te leiden om uw risico op hartaandoeningen te verminderen.
• Een hart-gezonde levensstijl kan zijn: Een hart-gezond dieet eten Fysiek actief blijven en een gezond gewicht behouden Roken voorkomen Cafeïne en alcohol beperken of vermijden Stress verminderen, omdat intense stress en woede hartritmeproblemen kunnen veroorzaken
• Geneesmiddelen die zonder recept verkrijgbaar zijn, voorzichtig gebruiken, omdat sommige medicijnen tegen verkoudheid en hoest stimulerende middelen bevatten die een snelle hartslag kunnen veroorzaken

Diagnose

Om een ​​hartritmestoornis of hartritmeproblemen te diagnosticeren, zal uw arts uw symptomen en uw medische geschiedenis beoordelen en een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Uw arts kan vragen stellen over – of testen op – aandoeningen die uw aritmie kunnen veroorzaken, zoals hartaandoeningen of een probleem met uw schildklier. Uw arts kan ook hartmonitoringstests uitvoeren die specifiek zijn voor aritmieën.

Deze kunnen omvatten: Elektrocardiogram (ECG). Tijdens een ECG zijn sensoren (elektroden) die de elektrische activiteit van uw hart kunnen detecteren, bevestigd aan uw borst en soms aan uw ledematen. Een ECG meet de timing en duur van elke elektrische fase in uw hartslag. Holter-monitor. Dit draagbare ECG-apparaat kan een dag of langer worden gedragen om de activiteit van uw hart vast te leggen terwijl u uw routine volgt. Evenement recorder. Voor sporadische aritmieën houdt u dit draagbare ECG-apparaat beschikbaar, bevestigt u het aan uw lichaam en drukt u op een knop wanneer u symptomen hebt. Hiermee kan uw arts uw hartritme controleren op het moment van uw symptomen. Echocardiogram. In deze niet-invasieve test gebruikt een in de hand gehouden apparaat (transducer) op uw borst geluidsgolven om beelden van de grootte, structuur en beweging van uw hart te produceren. Implanteerbare lusrecorder. Als uw symptomen zeer zeldzaam zijn, kan een gebeurtenisrecorder onder uw huid in de borst worden geïmplanteerd om continu de elektrische activiteit van uw hart te registreren en abnormale hartritmes te detecteren. Als uw arts tijdens deze tests geen aritmie vindt, kan hij of zij proberen uw aritmie te activeren met andere tests, waaronder:

• Stresstest. Sommige aritmieën worden geactiveerd of verergerd door inspanning. Tijdens een stresstest wordt u gevraagd om te oefenen op een loopband of hometrainer terwijl uw hartactiviteit wordt gevolgd. Als artsen u evalueren om te bepalen of kransslagaderziekte de aritmie kan veroorzaken en u moeite hebt met oefenen, dan kan uw arts een medicijn gebruiken om uw hart te stimuleren op een manier die vergelijkbaar is met oefenen.
• Tilt tafel test. Uw arts kan deze test aanbevelen als u flauwvallen had. Je hartslag en bloeddruk worden gecontroleerd terwijl je plat op een tafel ligt. De tafel wordt dan gekanteld alsof u rechtop staat. Uw arts observeert hoe uw hart en het zenuwstelsel dat het regelt, reageren op de hoekverandering.
• Elektrofysiologisch testen en in kaart brengen. In deze test voeren artsen dunne, flexibele buizen (katheters) met elektroden door uw bloedvaten naar verschillende plekken in uw hart. Eenmaal op hun plaats, kunnen de elektroden de verspreiding van elektrische impulsen door uw hart in kaart brengen. Bovendien kan uw cardioloog de elektroden gebruiken om uw hart te stimuleren om te kloppen met snelheden die een aritmie kunnen veroorzaken of stoppen. Hierdoor kan uw arts de locatie van de aritmie zien, wat de oorzaak kan zijn en welke behandelingen kunnen helpen. Uw arts kan deze test ook gebruiken om de waarschijnlijkheid te beoordelen dat u een aritmie zult ontwikkelen als u bepaalde aandoeningen hebt die uw risico verhogen.

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/heart-arrhythmia/diagnosis-treatment/drc-20350674